czas czytania: 4 minuty, przeczytasz nim skończy się ta uspokajająca głowę mantra 😉 https://www.youtube.com/watch?v=adYLwTh5ZAs

Chodź, pójdziemy razem na wedyjską siłownię …

Nie istnieje taka?

No wiem … Ale może po prostu stwórzmy ją teraz, chcesz?

W czym przypominałaby zwykłą siłownię?

Myślę, że na pewno w ćwiczeniach. Że coś by się na niej ćwiczyło. Potem ustalimy dokładnie co. Generalnie, to co Cię wzmacnia i zwiększa Twoją formę. Psychiczną formę.

Jak często by się ćwiczyło?

Tak, jak na siłowni, tak często jak możesz i jak chcesz. Ale na wedyjskiej siłowni możesz nawet cały czas.

Czym by się różniła na korzyść ?

To dla wielu z nas ważne teraz, by ograniczać koszty. Byłaby więc bezpłatna. (Widzę Twój  lekki uśmiech i jednocześnie słyszę intensywne, wewnętrzne „hurrraa!”. Bezpłatna rzecz nie może podrożeć, nie poddaje się inflacji, to teraz istotne.)

W jakich godzinach byłaby czynna?

Praktycznie 24h na dobę, chociaż biorąc pod uwagę ile dla naszego zdrowia robi dobry sen, to bardziej około 16h na dobę.

Interesuje Cię jej wygląd? I wyposażenie?

Powiem Ci od razu, że nie będziemy szukać niczego co jest w budynku, raczej  chodzi nam o otwartą przestrzeń. I to w sumie docelowo o otwartą przestrzeń umysłu. Nie jest potrzebne żadne dodatkowe wyposażenie, wszystko już tam jest. Wszystko już masz.

Zaczniemy od najprostszych ćwiczeń. Zero potu.

Usiądź sobie, już miałam powiedzieć na trawie, ale przypomniałam sobie, że jest listopad. Gdy więc tylko trafi się jakiś słoneczny dzień, wyjdź na dwór i usiądź sobie na jakiejś ławce. Masz ciepłe ubranko na sobie? Będzie Ci tu komfortowo przez kilka, kilkanaście minut?

Ćwiczenie 1. WLOTY – MOJE CI ONE !

Wloty, czyli:

-wzrok

-słuch

-węch

-smak

-dotyk

(Mam nadzieję, że u Ciebie wszystko to w komplecie 😉)

Świat wnika w nas przez te wloty. Zmysły to nasze miejsca połączenia ze światem. Przez to, na co patrzymy, czego słuchamy, co wąchamy, co smakujemy, co dotykamy decydujemy, co ma stać się częścią nas. Jemy brokuł i on buduje komórki naszego ciała. Oglądamy sztukę w teatrze i ona też staje się jakąś częścią nas.  Mamy na ten proces wpływ poprzez to, na czym koncentrujemy uwagę, co wybieramy, co „pobieramy” ze świata.

Kiedy tak siedzisz na ławce, skieruj wzrok na coś, co wydaje Ci się ładne, przyjemne dla oka,  wybierz jedną taką rzecz. Popatrz, pooglądaj tą rzecz. Tylko ją. Przy słonecznej pogodzie jednym z lepszych pomysłów może być wpatrywanie się w niebo. Pomyśl sobie, że umysł jest jak niebo. Niebieskie niebo. Czasem z kilkoma chmurkami, czasem całkiem przykryte chmurami. Ale pod nimi zawsze i tak jest ta niebieskość. Nieograniczona przestrzeń.  Pooglądane 😉?

To teraz zamknij oczy. Dociśnij leciutko opuszkami palców powieki. Szczelnie zamknięte🙂? To już nie dociskaj. Posiedź tak przez kilka chwil.

Głęboki wdech. I dłuuugi wydech. I jeszcze raz. Otwórz oczy.

Możesz dowolną ilość razy zamykać oczy w ciągu dnia, ilekroć chcesz troszkę odpocząć, odciąć część bodźców. Dowolną ilość razy głębiej oddychać przy tym.

Czy nie zrobiło się tego wszystkiego jakby mniej od razu? Czy nie zrobiło się odrobinkę lżej i spokojniej ?  A to tylko dwa klapnięcia powiek. I oddech.

Jeśli jesteś w ciągu dnia jak chomik w kołowrotku należy Ci się medal, bo właśnie z niego wyskoczyłaś. Twój „układ relaksu” miał możliwość poregenerować trochę Twoje ciało.

Wsłuchaj się w otaczające Cię dźwięki. Są jakieś? Zwykle dociera do nas kilka ich rodzajów, chociaż nie od razu jesteśmy tego świadomi i nie od razu możemy je rozróżnić. Skoncentruj się na jednym, najprzyjemniejszym. Cisza też się liczy😉 Jeśli to cisza, właśnie pobierasz dla siebie porcję spokoju. Taka porcyjka ciszy kojąco wpłynie na Twoje wnętrze. Na Twoją głowę. Jeśli jej wnętrze wygląda jak skrzyżowanie z trąbiącymi samochodami, śmigającymi tramwajami, rowerami, hulajnogami, tabunem przechodniów i szarpiącym nogawkę jednego z nich kundelkiem, cisza trochę złagodzi ten ruch. Wprowadzi trochę ładu. Jak policjant, który zjawia się, by pokierować ruchem. Znika chaos, nadal jest ruch, ale już nie przytłaczający.

(Węch, smak i dotyk są bardzo ważne, ale muszę je tutaj chwilowo pominąć, bo tekst wyjdzie mi za długi 😛 I tak mi wyjdzie za długi …😛Napiszę o nich innym razem, zgoda ?)

Jeśli zrobiło Ci się już zimno i nie chcesz już siedzieć na ławce, nie ma problemu. Poćwicz gdzie indziej. W domu. W pracy. Na spotkaniu. Przyglądaj się czemu poświęcasz uwagę, na co patrzysz. Czy film, który oglądasz jest przyjemny? Czy czujesz się po nim dobrze? Jeśli jest pełen scen mrożących krew w żyłach, Twoje ciało to poczuje. A ponieważ nie do końca odróżnia to, co dzieje się naprawdę od tego, co tylko oglądasz, porcyjka hormonów stresu uwolni się do Twojego krwiobiegu. Czy wnętrze Twojego domu jest przyjemne? Uporządkowane czy zagracone? Bałagan rzadko jest miły dla oka i niewielu uspokaja. Przytulne czy jakby niezachęcające? Co czujesz kiedy na nie patrzysz i w nim jesteś? Kiedy czytasz wiadomości, to jakie one są? Przerażające czy wspierające? Siada Ci po nich psycha czy wstaje? Wiem, zasypałam Cię pytaniami. Chodzi mi o to, że do wyboru jest tyle rzeczy do patrzenia, że zawsze możesz przerzucić się na coś innego. Na inny umysłowy kanał. Na coś fajniejszego, pozytywniejszego, bardziej Ci służącego. Dodającego Ci więcej spokoju i przyjemnych emocji. Tylko potrzebujesz zdać sobie sprawę z tego: 1.na co patrzysz, 2.jak to na Ciebie wpływa i 3.co innego możesz wybrać zamiast.

Czego słuchasz? Czarnoscenariuszowych wiadomości? Kojącej muzyki? Inflacjofaktów?  Wspierających słów przyjaciela? Narzekania sąsiadki? Czasem przez uszy dostaje się do naszej głowy naprawdę wiele ciężkich rzeczy. Może części dałoby się uniknąć? Nie wchłaniać ich niepotrzebnie. Wybierać częściej to, czego chcemy słuchać. Głowa byłaby o tyle lżejsza. O co Twoja mogłaby być lżejsza ?

Wedyjska siłownia jest po to, by poćwiczyć mięśnie koncentrowania naszej uwagi na tym, co nam służy. Mięśnie wybierania i wpuszczania do swojego  wnętrza jak najlepszych rzeczy. Mięśnie karmienia swoich zmysłów rzeczami podtrzymującymi nasz dobrostan. Dobrostan, czyli co? Spokój? Radość? To, co pozwala właśnie Tobie czuć się dobrze. Bo często te rzeczy zobaczone czy usłyszane sprawiają, że czujemy się niedobrze. Krążą w nas i często robią nam naprawdę wiele szkody. Rozprzestrzeniają się jak wirus. Psują nam dzień zamiast robić na dzień.

Jak szybko sprawdzić czy coś działa na nas dobrze ? Zapytać siebie 🙂

Czuję się lekko czy ciężko?

Przytłoczona czy pozytywnie doładowana?

Spokojniejsza czy bardziej napięta ?

Odpowiedz sobie po prostu na te pytania.

Chroń swoje wloty! Są tylko Twoje!

Starannie dobieraj to, co oglądasz, to, czego słuchasz. Tylko Ty możesz to zrobić dla siebie. I wyłączaj się, kiedy tylko potrzebujesz wyciszenia. 

Kolejnym razem poszukamy sposobów co zrobić jak już coś niefajnego dostało się przez te wloty, i to coś krąży po głowie i robi nam tam krecią robotę.

PS. Może jeszcze wrzucę troszkę sanskrytu, co by było już tak naprawdę wedyjsko 😉 Czyli tak:  manas = umysł zbierający wrażenia z naszych zmysłów, dharana = skupianie uwagi (patrzyłaś w niebo), pratjahara = wycofanie zmysłów (zamykałaś oczy).

Nika Borowska

psychoedukatorka wedyjska& praktyk Ajurwedy & coach zdrowia