Fitoterapia to rodzaj leczenia, w którym znajdują zastosowanie surowce oraz przetwory roślinne. Zarówno skład jak i właściwości lecznicze danej części rośliny zależą od bardzo wielu czynników, min. od warunków glebowych, klimatu, nawożenia, właściwej pory zbioru, potem sposobu jej obróbki, przechowywania itd.

W gąszczu substancji leczniczych uznawanych przez ziołolecznictwo łatwo jest się pogubić. Koszyczek rumianku czy kwiaty rumianku? Owoc kminku czy nasiona kminku?

Spróbujemy zapoznać się z najważniejszymi pojęciami botanicznymi stosowanymi w fitoterapii, tak, by zyskać świadomość tego, co spożywamy poddając się terapii ziołami.

  • Bulwa – to podziemny, zgrubiały pęd wypełniony materiałem zapasowym stanowiący rolę spichlerza dla rośliny w okresie przetrwalnikowym. Topinambur należy do przykładowych bulw wykorzystywanych w fitoterapii.

  • Cebula – podziemny pęd o skróconej łodydze i silnie zgrubiałych w nasadach łuskowatych liściach. Cebulą jest powszechnie używana cebula zwyczajna.

  • Drewno – część zdrewniała gałęzi, pnia lub korzenia drzewa czy krzewu. Gwajakowiec (łac. Guaiacum sanctum, Guaiacum officinale) to przykład drewna używanego w fitoterapii.

  • Kłącze – np. kłącze tataraku albo kurkumy; pęd podziemny pełniący rolę spichlerza, odznaczający się dużą ilością węzłów, międzywęźli i pączków.

  • Kora – tkanka stanowiąca okrycie gałęzi krzewów i drzew; np. kora brzozy, kora cynamonowca.

  • Korzeń – podziemna część rośliny nie zawierająca węzłów, międzywęźli czy zredukowanych liści ; przykłady w fitoterapii: korzeń maca, korzeń lukrecji czy łopianu.

  • Koszyczek – typ kwiatostanu groniastego; np. koszyczek rumianku.

  • Kwiat – występujący u roślin nasiennych organ rozmnażania płciowego; złożony w swej budowie jest skróconym, przekształconym pędem. W fitoterapii np. kwiat lipy, kwiat bzu czarnego.

  • Kwiatostan – skupienie na łodydze pojedynczych kwiatów; np. kwiatostan głogu.

  • Liść – organ roślinny, który bierze udział głównie w procesie fotosyntezy oraz w wymianie gazowej; w ziołolecznictwie stosuje się np. liście malin, liście mięty.

  • Nasienie – służy do rozmnażania; wykształcają go rośliny nasienne; np. nasiona lnu.

  • Owocnia – część owocu pozostająca po usunięciu nasion; np. owocnia fasoli.

  • Owoc – organ, który rozwija się po zapłodnieniu komórki jajowej, np. owoc kopru.

  • Pączek – mały, jeszcze nie rozwinięty pęd, to z niego wiosną wyrasta łodyga z liśćmi i kwiatami, np. pączek sosny.

  • Szyszka – kwiatostan żeński, np. szyszka chmielu.

  • Zarodek – zarodek roślinny, np. zarodek kukurydzy.

  • Ziele – surowcem jest cała zielona część rośliny, np. ziele dziurawca.

  • Żywica – substancja wytwarzana w niektórych roślinach o charakterystycznych cechach min. lepkości, dużą twardością po wyschnięciu, posiada właściwości prozdrowotne np. żywica kadzidłowca.

Jakie jest Twoje doświadczenie z ziołami? Które z ziół stosujesz regularnie? Koniecznie napisz w komentarzu 🙂 Jeśli podoba Ci się ten tekst, proszę udostępnij.

Autorka:
Monika Ptak-Korbacz
Ajurweda dla zdrowia
http://ajurweda-dla-zdrowia.pl/