Fitoterapia to rodzaj leczenia, w którym znajdują zastosowanie surowce oraz przetwory roślinne. Zarówno skład jak i właściwości lecznicze danej części rośliny zależą od bardzo wielu czynników, min. od warunków glebowych, klimatu, nawożenia, właściwej pory zbioru, potem sposobu jej obróbki, przechowywania itd.
W gąszczu substancji leczniczych uznawanych przez ziołolecznictwo łatwo jest się pogubić. Koszyczek rumianku czy kwiaty rumianku? Owoc kminku czy nasiona kminku?
Spróbujemy zapoznać się z najważniejszymi pojęciami botanicznymi stosowanymi w fitoterapii, tak, by zyskać świadomość tego, co spożywamy poddając się terapii ziołami.
- Bulwa – to podziemny, zgrubiały pęd wypełniony materiałem zapasowym stanowiący rolę spichlerza dla rośliny w okresie przetrwalnikowym. Topinambur należy do przykładowych bulw wykorzystywanych w fitoterapii.
- Cebula – podziemny pęd o skróconej łodydze i silnie zgrubiałych w nasadach łuskowatych liściach. Cebulą jest powszechnie używana cebula zwyczajna.
- Drewno – część zdrewniała gałęzi, pnia lub korzenia drzewa czy krzewu. Gwajakowiec (łac. Guaiacum sanctum, Guaiacum officinale) to przykład drewna używanego w fitoterapii.
- Kłącze – np. kłącze tataraku albo kurkumy; pęd podziemny pełniący rolę spichlerza, odznaczający się dużą ilością węzłów, międzywęźli i pączków.
- Kora – tkanka stanowiąca okrycie gałęzi krzewów i drzew; np. kora brzozy, kora cynamonowca.
- Korzeń – podziemna część rośliny nie zawierająca węzłów, międzywęźli czy zredukowanych liści ; przykłady w fitoterapii: korzeń maca, korzeń lukrecji czy łopianu.
- Koszyczek – typ kwiatostanu groniastego; np. koszyczek rumianku.
- Kwiat – występujący u roślin nasiennych organ rozmnażania płciowego; złożony w swej budowie jest skróconym, przekształconym pędem. W fitoterapii np. kwiat lipy, kwiat bzu czarnego.
- Kwiatostan – skupienie na łodydze pojedynczych kwiatów; np. kwiatostan głogu.
- Liść – organ roślinny, który bierze udział głównie w procesie fotosyntezy oraz w wymianie gazowej; w ziołolecznictwie stosuje się np. liście malin, liście mięty.
- Nasienie – służy do rozmnażania; wykształcają go rośliny nasienne; np. nasiona lnu.
- Owocnia – część owocu pozostająca po usunięciu nasion; np. owocnia fasoli.
- Owoc – organ, który rozwija się po zapłodnieniu komórki jajowej, np. owoc kopru.
- Pączek – mały, jeszcze nie rozwinięty pęd, to z niego wiosną wyrasta łodyga z liśćmi i kwiatami, np. pączek sosny.
- Szyszka – kwiatostan żeński, np. szyszka chmielu.
- Zarodek – zarodek roślinny, np. zarodek kukurydzy.
- Ziele – surowcem jest cała zielona część rośliny, np. ziele dziurawca.
- Żywica – substancja wytwarzana w niektórych roślinach o charakterystycznych cechach min. lepkości, dużą twardością po wyschnięciu, posiada właściwości prozdrowotne np. żywica kadzidłowca.
Jakie jest Twoje doświadczenie z ziołami? Które z ziół stosujesz regularnie? Koniecznie napisz w komentarzu 🙂 Jeśli podoba Ci się ten tekst, proszę udostępnij.
Autorka:
Monika Ptak-Korbacz
Ajurweda dla zdrowia
http://ajurweda-dla-zdrowia.pl/
Najnowsze komentarze